Lepiej późno niż później

Witamy, z pewnym poślizgiem (ekhm...) wrzucamy streszczenie zdjęć z naszego wyjazdu po USA:

LINK DO ZDJĘĆ

Część osób już widziała te zdjęcia - ale bez obawy - teraz jest ich 2,5 raza mniej:)

Miłego oglądania!

Przeżyjmy to jeszcze raz

Czas leci, emocje po wyjeździe opadły, natłok pracy sprawił, ze juz zapomnielismy ze wogóle był urlop, a co gorsza zdjęcia jakos nie chca sie same obrobic...

Z powyjazdowych opowieści wiem, ze duze wrazenie na naszych czytelnikach zrobił Kanion Antylopy. A ze wpadł mi w ręce taki oto filmik o tymze kanionie, to postanowiłam sie nim podzielic:
http://vimeo.com/99603118

Wpis specjalny 2 - kobiecym okiem

Jednym z bolesniejszych pozegnan na koniec urlopu bylo odstawienie do wypozyczalni naszego nieodlacznego towarzysza podrozy Forda Expedition.

Nie dosc ze dawal sobie dzielnie rade na pustyniach i gorskich bezdrozach, utrzymujac komfortowa temperature dzieki klimatyzacji na przod i tyl oraz chlodzeniu siedzen:

To i warunkach zimowych, dzieki ogrzewaniu siedzen tez sprawdzal sie idealnie.

Z wyposazenia nie mozna nie wspomniec o niezbednych w USA uchwytach na kubki z napojami (doliczylismy sie 7), wbudowanym GPS, automatycznie otwieranym i zamykanym bagazniku, i nieco denerwujacym ale ewidentnie czestym w USA trabieniu zeby potwierdzic automatyczne zamkniecie zamkow w samochodzie.

Ale to co mnie i Maje naprawde urzeklo to automatycznie wysuwane "parapety" umozliwiajace wygodne wchodzenie i wychodzenie z tego olbrzyma:

http://youtu.be/pMcXkHWhMJo

Pozegnanie z Los Angeles

Pozegnania nigdy nie sa latwe i jak wiadomo to, co dobre konczy sie zaskakujaco szybko.

Dlatego, jak to Magda napisala w poprzednim poscie, z wielka Ameryka staramy sie zegnac powoli...

Pomimo zaplanowanego lotu powrotnego oraz spakowanych juz walizek postanowilismy kontynuowac wakacyjna przygode delektujac sie kazda najmniejsza chwila (ale nie bojcie sie, do kraju wrocimy, bo za Wami wszystkimi tez juz troche tesknimy;)).

Na dobry poczatek bylo sniadanie w amerykanskim stylu. 

Nastepnie wypad na plaze i to nie byle jaka...

Na ostatni dzien zostawilismy sobie bowiem spacer po bardzo modnej plazy Santa Monica. Oprocz piaszczystej plazy i lagodnych fal, plaza ta slynie z przystanii, w ktorej stacjonowaly statki wyposazone w kasyna. A wszystko po to, aby mozna bylo sie dobrze zabawic nie wchodzac w konflikt z kalifornijskim prawem.

Na tej oto plazy konczy sie rowniez slynna droga 66, o ktorej juz wczesniej pisalismy. Droga zaczyna sie w Chicago i konczy wlasnie tutaj:

Spacer po plazy troche nas zmeczyl a poniewaz mielismy przed soba dluuuugi lot do domu, postanowilismy pozegnac sie z Los Angeles w bardzo klasyczny kalifornijski sposob. Posilek w In-n-Out Burger z widokim na ladujace samoloty byl naprawde dobym pomyslem (Magdalena - dzieki za rekomendacje:))

Udalo nam sie nawet przyuwazyc jednego ladujacego smoka, wiec zalaczamy filmik:

http://youtu.be/wgxIcA9hINM

A ponizej ja i Michal z amerykanska porcja burgera i frytek:

To sie nazywa wykorzystac urlop na maxxxaaa! :)

Kultura wyzsza i nizsza

Zacheceni namowami Magdaleny, naszej "skrzynki kontaktowej" w LA (raz jeszcze dziekujemy za pomoc w odbiorze paczek i wszelkie porady), nasz ostatni pelen dzien w USA postanowilismy spedzic w sposob kulturalny.

Wybralismy sie wiec do Getty Center - centrum sztuki, ufundowanym przez potentata naftowego, ktore jest jednoczesnie muzeum, prowadzi wszelakie zwiazane ze  sztuka projekty badawcze i konserwatorskie, a co wiecej - jest  pieknie polozonym nad Los Angeles architektonicznym majstersztykiem.

Nastepnie, w stylu amerykanskim, czyli bez wysiadania z samochodu objechalismy centrum LA, znow podziwiajac unikatowe projekty architektoniczne:

Ta wysoka kultura tak nas zmeczyla, ze popoludnie spedzilismy w naszej willi, pardon, domku dla lalek, w Beverly Hills, relaksujac sie przy basenie:

Musielismy zebrac sily na wieczorne zderzenie z kultura chodnikowa, czyli spacer slynna hollywoodzka aleja gwiazd. 

Coz, chyba slabi z nas koneserzy kultury masowej, bo rozpoznalismy tylko niewielka czesc nazwisk gwiazd. Jak to Majka slusznie zauwazyla, spacer Hollywood Boulevard i wypatrywanie gwiazd ze znanymi nazwiskami mial w sobie cos z poszukiwania grobow najblizszych na cmentarzu, we Wszystkich Swietych...

No, ale na cmentarzu Michal nie mialby raczej szansy na przygwozdenie Chucka Norrisa do ziemi, a Maja miala unikalna okazje przybic piatke z gwiazda Bruce'a Lee:

Ja osobiscie wolalam innego Bruce'a:

Wiadomo, gusta sa rozne, ale swoje gwiazdy na Hollywoodzkim bulwarze maja tez takie postacie ktorych slawy nikt nie osmieli sie zakwestionowac:

I tym hollywoodzkim akcentem powoli zegnamy sie z Panstwem, dziekujac za wspolne zwiedzanie zachodniej Hameryki. Przed nami pakowanie i dluuuugi lot do naszej szarej polskiej rzeczywistosci, ale z pewnoscia jeszcze kilka podsumowywujacych wpisow na tym blogu sie znajdzie.

Magia kina

Juz nie raz na tym blogu pojawialy sie akcenty filmowe, ale dopiero dzis tak naprawde posmakowalismy przemyslu jakim zyje Kalifornia i udalismy sie do Universal Studios.

To jednoczesnie dzialajace studio filmowe, jaki i dosc spore i nowoczesne wesole miasteczko.

Mielismy okazje spotkac ScoobyDoo, Blues Brothes, oplul nas osiol ze Shreka, z Simpsonami wpadlismy w szpony szalonego klauna, razem z Transformersami w 3D ratowalismy swiat przez zaglada, atakowala nas Mumia na rollercosterze, Maja zostala porzadnie zmoczona w wodnej jezdzie przez Jurassic Park, a na koniec przerobili nas wszystkich na Minionki (nie pytajcie co to Minionki, po za tym ze sa zolte i maja gogle, tego filmu nikt z nas nie kojarzyl)... I wogole przez bite 9h czulismy sie jak male dzieci, majac mnostwo frajdy.

Niesamowite bylo to, ze znaczna czesc atrakcji byla w 3 lub nawet 4D. I mimo ze wiesz, ze siedzisz w trzesacym sie, ale w sumie nieruchomym wagoniku, majac przed oczami (w okularach 3D) przepasc i czujac na twarzy wiatr, czy krople wody - wrazenie jest, jakbys spadal z szalona predkoscia w dol.

Byla tez okazja poogladac filmowe dekoracje, gadzety, dowiedziec sie ciekawostek o efektach specjalnych czy tresurze zwierzat wystepujacych w filmach. Tego zwierzaka chyba przedstawiac nie trzeba:

A tu fury z mojego ulubionego odmozdzacza Szybcy i Wsciekli

Podobno w Hollywood nawet kelner i sprzedawca w superkarkecie to szukajacy szczescia aktor lub scenarzysta. Nam tez udzielil sie duch filmowy i nakrecilismy dla Panstwa dwa filmy.

Pierwszy to nasza amatorska wersja "Szczek", a drugi "Trzesienie ziemi". Ostrzegamy, oba zawieraja drastyczne sceny wiec polecamy jedynie dla widzow o mocnych nerwach

Szczeki

http://youtu.be/eGgvNWgdVOY

Trzesienie ziemi

http://youtu.be/Et7gxeFdXuI

Atrakcja parku jest takze mozliwosc spotkania celebrytow. Tu na przyklad trzech turystow w przebraniu kosmonautow chcialo sobie zrobic zdjecie ze slynna podrozniczka i blogerka:

Bedac przez caly dzien w tym krolestwie blichtru i filmowej magii nie moglismy sobie tez odmowic klasycznej sweet foci na tle:

Wpis specjalny - nasz samochod

Wczoraj zakończyliśmy główna część podróży - jesteśmy z powrotem w Los Angeles. Jest trochę więcej czasu, więc z tego powodu wpis o samochodzie.

Tak w ogóle mieliśmy zabawną historię z wynajęciem. Zamówiliśmy "mid-SUV". Tak, w stanach SUV (Sport Utility Vechicle) czyli po prostu spory, często z wysokim zawieszeniem i napędem na 4 koła samochód jest w kilku rozmiarach. No więc zamówilośmy średnią wielkość, ale że akurat nie mieli takich modeli, dostaliśmy darmowy "upgrade"  do "Full-SUV". Ostatecznie podróżowaliśmy Fordem Expedition. 

Poniżej zdjęcie naszego olbrzymiego środka lokomocji.

Teraz trochę danych. Oczywiście Ford jest automatem, ma ponad 2.5 tony wagi, 5 metrów dlugości, silnik ponad 5 litrów i 270 konii mechanicznych. Pali ok. 13 litrów na 100 km. Dużo? Nie przy tych rozmiarach a zwłaszcza cenach (sięgających w centralnych stanach kwoty 2.9 pln za litr).

Mieści się w nim wszystko, ma GPS, szyberdach, i milion innych rzeczy.

Ogólnie, do tej pory przejechaliśmy ponad 5000 mil, czili ponad 8000 km. Jak na razie samochód spisuje się bez zarzutu. Jutro, pojutrze i w piątek czekają nas już tylko znikome odległości...

PS. Panie mają trochę alternatywne spojrzenie na nasz samochód (kluczowe jest podobno podgrzewanie siedzeń i srebrny kolor) więc możecie się spodziewać wpisu uzupełniającego.